Forum Rotterdam betreft een grootschalige maar chirurgische interventie in een gemankeerd stuk Wederopbouwstad. Het project beslaat een compleet stadsblok met kenmerkende Rotterdamse architectuur: het Bankgebouw (Mertens, 1941-49) waarmee de Wederopbouw ooit startte, het Jungerhanspand (Kraaijvanger, 1952) en een gedeelte van de Lijnbaan (1959). Alleen HH de Klerk valt hier buiten.
De gebouwen omsloten een sombere binnenhof, waarin later een kantoortoren was toegevoegd. De noordzijde had een noodlijdende winkelplint, de oostzijde was buiten kantooruren doods. Het stadsblok vormde een ‘blinde vlek’ midden in het drukstbezochte voetgangersgebied van Nederland. De essentie van de opgave was om van deze slecht gebruikte plek weer een levendig stuk stad te maken.
Het plan hiervoor bestaat uit een combinatie van restauratie, renovatie, transformatie, reconstructie en nieuwbouw. En is daarmee een eigentijdse benadering van duurzame stedelijke vernieuwing, met respect voor de historie en maximaal gebruikmakend van het bestaande.

De uitgebreide en sterk verbeterde plint met winkel- en horecavoorzieningen en de nieuwe woonfunctie voegen veel toe aan de aantrekkingskracht en dynamiek van het stadscentrum. Bestaande m2 kantoor zijn omgezet naar hoogwaardiger functies (wonen en winkels), en er is ca. 15.000 m2 bvo toegevoegd. De bouwdelen leveren daarbij allemaal ook een belangrijke bijdrage aan de publieke ruimte.

De hoofdentree van het bankgebouw is opengegooid, het gerestaureerde trappenhuis en de geëtste ramen van Andries Copier zijn zichtbaar gemaakt voor het publiek. Aan de noordkant zijn de oorspronkelijke winkelruimten in ere hersteld en uitgebreid t.b.v. horeca. Aan de zuidkant is de granieten plint doorbroken door de vensters uit te zagen tot een arcade met de nieuwe entree en koffiebar van Donner, die zich definitief in de bank heeft gevestigd over drie verdiepingen. Met aan de achterzijde een groot atrium met glaskap, zichtbaar en bereikbaar via roltrappen vanuit de nieuwe entree. Samen met de toegang van Primark in het Jungerhanspand is zo van deze restruimte een aantrekkelijk pleintje gemaakt met een levendig terras.

De benauwde Lijnbaan-overbouwing is vervangen door een luchtige luifel met G-star entree, waardoor het perspectief van de Lijnbaan is geopend en beter aansluit op de karakteristieke overstekende luifels van het historische deel. Om middelgrote winkeleenheden te kunnen realiseren zijn de Lijnbaanwinkels aan de achterzijde uitgebreid en kregen een nieuwe gevel van glas in een betonframe waarbinnen optoppingen mogelijk zijn. Ondanks de vereiste schaalvergroting is in ritmiek, proporties en materiaalkeuze aansluiting gevormd bij de ‘oude’ Lijnbaan. Het nieuwe gevelscherm is zóver de hoek om doorgetrokken dat de Van Oldenbarneveltplaats nu écht bij het drukste voetgangerskruispunt van Rotterdam hoort. De hoge luifel boven de entree van de Primark en de nieuwe horeca onderin het bankgebouw zorgen voor een levendige plek als schakel tussen Lijnbaan en Coolsingel.

De kantoortoren (1978) is getransformeerd tot woontoren. De ronde balkons vormen een bloemblad dat de droge vorm van het gebouw omhult. De woningen zijn extra hoog en iedere ruimte heeft toegang naar een balkon via verdiepinghoge glasgevels. De toegang verloopt via een historisch trappenhuis van het bankgebouw en een lobby over het groene dak. Het glaskunstwerk van Guido de Waart is hier herplaatst.