Sportcomplex Olympia

Het samengaan van drie clubs biedt naast de begrijpelijke aarzelingen ook grote kansen. Dit voorstel voor een nieuw, gezamenlijk clubgebouw probeert de aanvankelijke bedenkingen te adresseren en zoekt mogelijke synergie. Het clubgebouw heeft een logische opbouw. De kleedkamers zijn beneden, dicht bij het veld. De kantine bevindt zich hierboven waardoor je goed zicht hebt over het hele sportpark. De per definitie onaantrekkelijke -want zo goed als volledig gesloten- gevel van de kleedkamers wordt ingepakt in een ‘begroeid’ talud. De kunstgras velden ‘krullen’ op tot aan de kantine. De kantines, met rondom een glazen gevel voor een indrukwekkend panorama en terrassen met goed zicht op de velden. De kantines meanderen door het gebouw. Dit maakt de totale ruimte makkelijk opdeelbaar voor de verschillende sportverenigingen in één, twee of in drie kantines. Het clubgebouw benut het principe van het zadeldak voor een unieke nieuwe mogelijkheid: het dak als tribune. Het archetypische ‘huis’ krijgt zo een nieuwe dimensie. Dit ‘tribunedak’ biedt ook van binnen fantastische mogelijkheden. Er ontstaan dubbelhoge plekken afgewisseld met verdiepingsvloeren met daarop de multifunctionele ruimtes. Vanaf deze entresols komen de toeschouwers op de dakterrassen en de tribunes. Het dak kan zo eenvoudig worden gecontroleerd of afgesloten. De positionering van het gebouw tussen de twee hoofdvelden zorgt voor een kans: een langgerekt dijkvormig volume en directe relatie met alle velden rondom. Het dak wordt tribune en tribune ‘ademt’ sport. Het gebouw als logo.