De twee kadewoningen aan het Müllerhoofd 111 en 113 zijn als ensemble ontworpen en maken deel uit van een bouwlocatie waar 28 zelfbouwwoningen worden gerealiseerd, onder supervisie van KCAP. Tezamen vormen ze het stevige midden van het bouwblok aan het waterfront. De situering aan de kade en de kans om zelf vorm te geven aan ruimte om te wonen en werken maken dit project uniek. De ontwerpers werkten gezamenlijk aan het ontwerp van beide woningen waarvan hun eigen woning op nr. 111 grotendeels door hen zelf is afgebouwd en voorzien van maatwerk meubilair. Daardoor ontstond een grote betrokkenheid bij de uitvoering en zijn nieuwe inzichten al tijdens de bouw verwerkt.

In het kader van de Rotterdam Architectuurprijs 2018 is in de documentatie alleen de woning op nr. 111, het Müllerhuis, opgenomen.

Alle ruimtes zijn georganiseerd rondom een lichtschacht die het daglicht zacht verspreidt over de zes niveaus. Als in een ‘gestapelde bungalow’ is er contact tussen alle ruimtes, van entree tot zolder, terwijl de splitlevels de functies een eigen plek geven. Aan de zuidzijde bevinden zich de functies entree, werken, wonen en slapen, aan de noordzijde koken, studeren, atelier en logeren. Scheidingen tussen ruimtes zijn uitgevoerd in glas of als open lattenstructuren. Getracht is om de grenzen tussen boven en beneden, tussen plastiek en ruimte, tussen schilderij en uitzicht, te laten vervagen.

Het casco is volledig samengesteld uit kruislaags verlijmd hout (KLH) en bekleed met ruwe baksteen. Ranke zinken kaders omlijsten de diepe neggen die ontstaan door het dikke isolatiepakket. In het lichte interieur is afwisselend het blanke hout in het zicht gelaten of stukwerk toegepast. De aanwezige kunstwerken komen daardoor goed tot hun recht. De vloeren zijn voorzien van een duurzame gietvloer op basis van kurk.

Wonen aan de nieuwe Maas is een bijzondere beleving door de altijd bezige scheepvaart en de reflecties op het steeds bewegende water. Iedere ruimte biedt een andere beleving op dit schouwspel. Waar in de woonruimte aan de zuidzijde het uitzicht spectaculair groots en weids is, versmalt in de slaapruimte het beeld op het water tot een horizontale uitsnede waarin geen kade of oever te zien is. Aan de noordzijde ligt de nadruk op de verbinding met het nabije stedelijk leven.

De twee eigentijdse kadewoningen zijn als passiefhuis ontworpen: zeer goed geïsoleerd, driedubbel glas en een minimaal energieverbruik. De massief houten constructie zorgde niet alleen voor een versnelde bouwtijd, maar ook voor een aangenaam binnenklimaat en goede akoestiek. Wanden en vloeren accumuleren de warmte die via de zuidzijde binnenkomt. Veertien zonnepanelen leveren het grootste deel van de energiebehoefte.

De woning is op maat van de huidige bewoners, maar ook toekomstbestendig. In de ruimte die nu als studio en archief wordt gebruikt zijn alle voorzieningen al aangebracht om er later een slaapkamer met sanitair van te maken. Ook niveau zes is aan te passen naar twee of drie kinderslaapkamers met een eigen badruimte. In de lichtschacht kan zelfs nog een dakopgang of lift worden gemaakt. De eigentijdse stadswoning draagt bij aan de verankering van het stedelijk leven op de Müllerpier en zal hopelijk nog vele generaties verwelkomen.