Elevatorhuis

Het Elevatorhuis is na 100 jaar opnieuw een eigentijds kantoorverzamel-gebouw, het daglicht is teruggebracht in het hart van het gebouw en met Energielabel A is het klaar voor een duurzame toekomst.Dit Rijksmonument aan de Parklaan werd in 1914 gebouwd als hoofdkantoor voor de Graan Elevator maatschappij (GEM) en is ontworpen door de architect Michiel Brinkman (voorganger van het huidige bureau Broekbakema!) in de ‘Um 1800-stijl’. De GEM verzorgde de mechanische overslag van graan, destijds een lucratieve nieuwe ontwikkeling. Het pand bestaat uit een souterrain, bel-etage en drie verdiepingen. De onderste, meest representatieve verdiepingen werden betrokken door de GEM, de bovenste twee verdiepingen waren eenvoudiger afgewerkt en werden verhuurd. Er was een lift en centrale verwarming, zeer vooruitstrevend voor die tijd. In de loop der jaren is veel aan het pand verbouwd door wisselende gebruikers. De laatste 20 jaar was dat een bank en werd het intern verbonden met twee naastgelegen voormalig woonhuizen. Bij de verbouwingen is het gebouw behoorlijk verminkt geraakt. Zo werd de oorspronkelijke lichthof in het hart van het pand dichtgezet met vloeren op de 2e en 3e verdieping. Zodoende kwam er geen daglicht meer door het monumentale glas-in-lood tongewelf boven de monumentale hal. Ook werden gebouwdelen gesloopt, nieuwe afwerkingen aangebracht en hing het gebouw vol met detonerende airco-units. Gelukkig waren de hal en de commissarissenkamer nagenoeg in de oorspronkelijke staat. De ambitie van de opdrachtgever was het terugbrengen van de oorspronkelijke allure in evenwicht met een duurzame exploitatie als kantoorverzamelgebouw.Het daglicht in het hart van het gebouw is teruggebracht, met een grote glaskap op het dak, een vide op de 3e verdieping en op de 2e verdieping een beloopbare glazen vloer. In de hal zijn door het glas-in-lood tongewelf de wisselingen in het daglicht weer te ervaren.In de entree is de oude structuur met de looplijn naar de lift-hal hersteld. De zolder aan de straatzijde werd nooit gebruikt, maar is nu goed bereikbaar gemaakt en voorzien van een grote dakkapel aan de achterzijde, in zorgvuldig overleg met Welstand en bureau Monumenten. De dakkapel biedt uitzicht op de Maas, de Wilhelminapier en de cruiseterminal, hier ben je in Rotterdam Naast deze structurele ingrepen werd het gebouw opgeschoond. In de lichthof kwamen oorspronkelijke buitenkozijnen tevoorschijn, soms met glas en al. De natuurstenen buitenvensterbanken waren bruut afgehakt. Sporen van de oorspronkelijke glaskap waren zichtbaar. Deze zijn in het ontwerp meegenomen, waardoor de geschiedenis leesbaar wordt. Tot onze verassing  kwamen op vele plaatsen oorspronkelijke tegels tevoorschijn. Die bepalen nu weer het karakter van de ruimtes, waarbij de ontstane beschadigingen zijn geaccepteerd. Bij de representatieve ruimtes op de bel-etage en de 1e verdieping werd zoveel mogelijk aangesloten bij de historische elementen. Waar nodig werden deuren in de oorspronkelijke houtsoort en profileringen toegepast. In de bovenbouw overheerst neutraal wit. Nieuwe elementen als pantries en toiletten onderscheiden zich duidelijk, zonder tegels die concurreren met het monument. Brand- en installatietechnisch voldoet het gebouw aan de hedendaagse (comfort)eisen. Door slimme ingrepen is Energie-label A bereikt. Het Elevatorhuis, een typisch Rotterdams monument, heeft zo weer een mooie toekomst voor ondernemers met hart voor Rotterdam. www.elevatorhuis.nl