Van Lennepstraat e.o.- Spangen Rotterdam

Bij groot-onderhoud  van deze woningen aan Van Lennepstraat en omgeving doet zich de mogelijkheid voor ook het gevelbeeld in de Spangense context te verbeteren. Bij hoog-niveau-renovatie  van deze woningen, in de 80-er jaren uitgevoerd volgens de Q&Q-methode, stonden volkshuisvestingsbelangen voorop en werd aan het historische straatbeeld weinig waarde gehecht. Door de maatschappelijke ontwikkeling sindsdien is het belang van de historische en architectonische kwaliteit van de stad enorm opgewaardeerd. Dit heeft enkele jaren geleden geleid tot restauratie van het naastliggende bekende bouwblok (van architect Michiel Brinkman) aan de Justus van Effenstraat, wat Rijksmonument is geworden. Eigenlijk is Spangen als geheel, een van de eerste samenhangende grootschalige ontwikkelingen in Rotterdam als consequentie van de woningwet van 1901, een monument van de volkshuisvesting. Binnen de context van het onderhavige groot-onderhoud aan de van Lennepstraat is het oorspronkelijke straatbeeld, wat in de 20-er jaren van de vorige eeuw tot stand kwam, uitgangspunt. Van belang daarbij is de samenhang  van Spangen als geheel. Het Spangense straatbeeld wordt nog steeds hoofdzakelijk gekenmerkt door straatgevels in schoon metselwerk, met veelal witte gootlijsten, zwarte (blauw gesmoorde) dakpannen en witte dakkapellen op de vierde bouwlaag. Plaatselijk is er gebouwd met een plat dak of zijn er rode (oranje) dakpannen. Bij de stadsvernieuwing van 30 jaar geleden is het pannendak plaatselijk vervangen door dakdozen, soms met terugliggende dakterrassen met een lichte (grijze of witte) beplating. Voor de woningen waar het nu om gaat had de hoog-niveau-renovatie in de 80-er jaren een straat opgeleverd met, in de oorspronkelijke metselwerk-gevels, platte witte kunststof kozijnen, witte postpanelen en vlakke voordeuren in meerdere kleuren.  Dakdozen met doorgaande lichtgrijze beplating zijn in de plaats gekomen van pannendaken. Het straatbeeld werd zo een vrij ongenuanceerde volkshuisvestelijke eenheidssaus. De grotendeels nieuwe samengestelde achtergevels bestonden uit grote monochrome (verkleurde) vlakken van asbesthoudende beplating, met weinig detail of nuance. Bij de verbeteringen aan het gevelbeeld zijn de kozijnen, voordeuren en postpanelen e.d.  aan de straat zo veel mogelijk afgestemd op het oorspronkelijke Spangense straatbeeld. Woningindeling en positie van gemeenschappelijke trappen zijn niet meer zoals vroeger, maar beeld en kleuren van voordeuren en schuiframen in de gevels van 1920 zijn weer zoveel mogelijk hersteld. Daarnaast is, bij aanzienlijke verbetering van de technische kwaliteit, gestreefd naar een hogere  belevingswaarde en meer genuanceerde beeldkwaliteit van in de 80-er jaren aangebrachte dakdozen en samengestelde achtergevels. Dakdozen zijn als reflectie van de oorspronkelijke schuine daken, bekleed met donkere verticale pannen of ‘als zink’-beplating. Samengestelde gevels zijn opgedikt en geïsoleerd, vlakke gemonteerde kozijnen zijn vervangen door kozijnen met diepte en neggekanten. J.J.P. OudVan het bouwblok tussen Pieter Langendijkstraat en Van Lennepstraat zijn de woningen in 1919-1920 (Spangen blok VIII) deels door de gemeentelijke woningdienst  gebouwd  volgens ontwerp van  J.J.P. Oud, in de Van Lennepstraat aangevuld met een particuliere planontwikkeling. Over de gevels en de toe te passen kleuren is toen door Oud intensief gecorrespondeerd met Theo van Doesburg (glas-in-lood bovenlichten waren van zijn ontwerp).Belangrijk in de architectuur van Oud was de samenhang van het stedelijk bouwblok als geheel. De plasticiteit en gelijkvormigheid  van de vier straathoeken was hier verloren gegaan en is nu weer zoveel mogelijk hersteld. Belangrijk voor de wijk is dat de als woningbergingen dichtgeplaatte winkelramen zijn vervangen door etalages als vroeger, ’s nachts sociaal veilig verlicht.