Het nieuwe complex is bescheiden qua architectuur en sluit aan bij haar omgeving. Het staat in het Oude Noorden, een Rotterdamse stadswijk uit begin twintigste eeuw.
De opbouw van de straatgevel is klassiek. Ze heeft een verdiepingshoge plint met hoge ramen en lichtgrijze staalconstructie als ornament. De gevel heeft een kroonlijst als gevelbeëindiging, deze bestaat uit een speciaal ontworpen hekwerk. Er wordt gespeeld met bijzondere baksteenverbanden. De vormgeving van de hemelwaterafvoeren is bijzonder en functioneel.
De hoofdentree naar de bovenwoningen is monumentaal, onmiskenbaar een belangrijke entree. Het trappenhuis vormt de verbinding tussen de straat beneden en de straat op de tweede verdieping. Op deze verhoogde straat is de architectuur licht en functioneel. Aan het einde ervan vind je een tweede trap die uitnodigt om naar beneden te gaan, om zo op het gemeenschappelijke achterterrein te komen. Daar kunnen bewoners elkaar tegenkomen. De achterdeuren van de benedenwoningen liggen eraan, en ook de buitenbergingen. Deze gezamenlijke buitenruimte lokt uit om toe te eigenen. Het is er veilig, ook voor kleine kinderen, want de mooi vormgegeven poorten zijn goed af te sluiten. In de kopgevel is ruimte gemaakt voor vleermuizen, voor gierzwaluwen boven de schuifpuien bij het dakterras.
Dit voorjaar zal kunstenaar Bart Lodewijks een krijtwerk maken op de westelijke kopgevel. Dat wordt een interactief proces tussen hem, voorbijgangers en het gebouw.

Het nieuwe complex bestaat uit twintig woningen in de middenhuur, tien benedenwoningen en tien bovenwoningen. De galerij op de tweede verdieping ligt aan de achterzijde en doet denken aan de verhoogde straat bij het Justus van Effenblok in Spangen. Net als bij dit blok liggen er woningen met twee verdiepingen aan deze straat. Het verschil is dat bij ons de woonkamer op de bovenste verdieping ligt, met een terras op het zuiden en uitzicht op de groene parkstrook.
De slaapverdieping aan de voorzijde lijkt in de gevel bij de benedenwoning te horen. Een truc om het gevoel te geven dat er statige woningen aan het plantsoen staan. De benedenwoningen kom je binnen via een opgetilde voortuin die afstand en privacy verzorgt richting straat. Omdat de begane grond een behoorlijk hoogteverloop van de straat opvangt heeft elke woning een net wat andere hoge woonkamer of eetkeuken. Een riante ruimte met veel zonlicht en uitzicht.

In de huidige huisvestingsbehoefte wordt gezocht naar snelle en grote ontwikkelingen. Dit relatief kleine woningbouwproject laat zien dat ook projecten van beperkte omvang veel kunnen opleveren voor de stad.
Woonstad startte, met HP architecten, al in de haalbaarheidsfase een proces gericht op zoveel mogelijk kwaliteit en zo min mogelijk bouwkosten. Hierbij ging het over meer dan alleen kwantitatieve onderdelen van het gebouw. Waarden zoals woongeluk, zelfredzaamheid, mate van samen in een complex wonen en de betekenis van het gebouw voor de buurt werden meegenomen in het proces. Zodoende is er voor een niet alledaagse woontypologie gekozen die optimaal gebruik maakt van deze specifieke plek, de oriëntatie en de kansen om midden in de stad ruimtelijk te wonen op een beperkt aantal vierkante meters.