Rotterdam Centraal

Rotterdam Centraal is enerzijds een radicale transformatie, anderzijds grotendeels onveranderd. De kern van een stationscomplex is namelijk het emplacement met de sporen en perrons; die zijn vrijwel ongewijzigd gebleven. Hoewel het fysieke bouwwerk van Van Ravensteyn grotendeels is verdwenen, is de ‘geest’ van Van Ravensteyn in het station achtergebleven in vele onderdelen/vormen. Letterlijk: de ‘Speculaasjes, letters Centraal Station en stationsklok zijn teruggeplaatst. Figuurlijk: bijvoorbeeld in de sierlijke vorm van de ondersteuning van de perronoverkapping.   Een fundamentele uitdaging voor het ontwerp was het verschil in het stedelijke karakter van de noord- en zuidzijde van het station. De entree aan de noordzijde heeft een bescheiden opzet, aansluitend op het karakter van de Provenierswijk. In contrast is de grootste entree aan de stadszijde duidelijk het voorportaal naar het hoogstedelijke stadscentrum. Hier ontleent het station haar metropolitaanse identiteit aan de uit glas en hout opgetrokken hal. Het station heeft nu een internationale uitstraling, passend in een stad met hoge stedenbouwkundige ambities.   Europees gezien behoort het dak tot de grootste zonne-energieprojecten met 130.000 zonnecellen.