Parkeergarage Kruisplein

Om voor het nieuwe station Rotterdam Centraal een optimale ruimte te scheppen, heeft Rotterdam 4 belangrijke functies ondergronds aangelegd. Naast het metrostation en de Weenatunnels, die al geruime tijd open zijn, zijn in 2013 2 nieuwe ondergrondse projecten in gebruik genomen, t.w. de fietsenstalling en de parkeergarage onder het Kruisplein voor 750 auto's.

Om de hinder op maaiveld zo minimaal mogelijk te maken is er voor gekozen de ingang naar de parkeergarage vanuit de zuidelijke Weenatunnel te realiseren. Gelijktijdig wordt van hieruit ook de Schouwburgpleingarage ontsloten.

Voortbouwend op de ervaring van de winnaar van de Rotterdam Architectuurprijs 2011, het metrostation Blijdorp, is ook hier voor diepte gekozen in relatie tot de techniek met diepwanden.

Parkeergarage Kruisplein is de diepste parkeergarage van Nederland.

In architectonische zin wordt er voortgeborduurd op de ervaring met de vorige ondergrondse projecten, met als belangrijkste elementen het scheppen van lucht, licht, kleur en routing.

De Parkeergarage Kruisplein is een lange weg,waarlangs je kops kunt parkeren en die vanzelf eindigt bij de uitgang. Er wordt op 5 lagen geparkeerd en het geheel wordt voor de voetganger ontsloten met 3 centraal gelegen trappehuizen, die uitkomen op een servicegang op -1, waar aan de uiteinden van de gang de verbindingen met maaiveld liggen.

Om de auto terug te kunnen vinden worden de trappehuizen A,B en C, de verdiepingnummer -1 t/m -5 in combinatie met kleuren foto's gebruikt om te herinneren, waar de auto staat.

Naam van het gebouw

Parkeergarage Kruisplein

Opdrachtgever, architect of bouwer

Gemeente Rotterdam

Winnaars Rotterdam Architectuurprijs 2014

Op woensdag 17 december 2014 werd de Rotterdam Architectuurprijs uitgereikt. Station Rotterdam Centraal was winnaar van de vakjuryprijs en de publieksprijs ging naar de St. Michaëlschool.

De vakjury prijst Rotterdam als architectuurstad: ‘In de spreekwoordelijke ’city you love to hate’, is ontegenzeggelijk iets veranderd. Want tussen die grootse en meeslepende iconen zien we de laatste jaren het weefsel van de stad tot wasdom komen. Geleidelijk verandert Rotterdam van een verzameling imposante gebouwen in een echte stad waarvan de kwaliteit niet in eerste plaats ín maar juist tússen de gebouwen gelegen is.’

En over de winnaar juryprijs: ‘Het nieuwe Rotterdam CS is een project dat gaat over cultuurhistorische gelaagdheid, stedenbouwkundige samenhang en toekomstgerichtheid. Het is een gebouw met zeggingskracht en architectonische kwaliteit dat bijdraagt aan de streetlife van Rotterdam. De kwaliteit ervan wordt door iedereen ervaren: van de meest cynische architectuurkenner tot de meest argeloze treinreiziger. De jury maakt een diepe buiging.'

Winnaar publieksprijs is de St. Michaëlschool. Bij het publiek is er grote waardering voor deze investering in de jeugd: ’Geweldig, om in zo'n krachtige leeromgeving je talenten te kunnen ontwikkelen!’. Ouders, leerkrachten en leerlingen voelen zich direct thuis in deze school waar ‘architectuur en onderwijs ten dienste van elkaar staan’. Het is een ‘schitterende school waar licht, lucht, leren en spelen in elkaar overlopen’, een voorbeeld voor de scholen die Rotterdam in de toekomst nog gaat bouwen.