Reijsendaal

Al ruim twee decennia wordt er gebouwd aan Park Zestienhoven, een groene wijk in het noorden van Rotterdam. Hoewel de wijk op een steenworp van de luchthaven ligt, is het er verrassend rustig. In het midden van de wijk is er een groot park, in de nieuwste lanen – parallel aan de landingsbanen verderop – maakt het asfalt straks plaats voor water en bomen.

Geurst & Schulze en Orange kregen de opdracht om 85 woningen te ontwerpen voor Reijsendaal, het noordelijke deel van de wijk. De woningen werden verdeeld over een dertigtal twee-, drie- en vier-kappers en twee kleine appartementengebouwen. De gebouwen van de twee bureaus kwamen om en om te staan. De voorgevels zijn telkens wat ten opzichte van elkaar verschoven, zodat alle woningen een breed zicht over de straat krijgen.

De woningen van Geurst & Schulze zijn te herkennen aan de in elkaar hakende zadeldaken en de grote dakkapellen op de hoeken. De gebouwen zijn opgevat als monolieten waarin het oertype van het huis te herkennen is. Hoewel de gebouwen de uitstraling hebben van grote villa’s, bieden ze in werkelijkheid onderdak aan twee, drie of vier woningen.

De plattegronden genereren veel woonkwaliteit. Vanuit de eetruimtes kijk je door hoekramen over de straat, vanuit de leefruimte over een ruime eigen tuin. De bijzondere dakvorm zorgt voor onverwachte ruimtes op de bovenste etage: de dakkapellen geven de slaapkamers extra ruimte en zichten over de omgeving, in de nokken liggen hier en daar houten vloeren, zodat er een zolder ontstaat. De westelijke woningen kregen een veranda die uitkijkt over de sportvelden.

Materialen en details ondersteunen het monolithische karakter van de gebouwen. Elementen zoals goten en raamkozijnen zitten verborgen achter de bakstenen. De leien op het dak kregen dezelfde kleur als de bakstenen in de gevel. Elke monoliet is daardoor ook een monochroom: rood, donkerbruin of paars. Orange gebruikte hetzelfde kleurenpalet, zodat de straat als een geheel oogt, ook al maakten de twee bureaus hun eigen ontwerpen.

Op de hoek van de straat kwam er ook een bijzonder appartementengebouw. Met een hoogte van dertien meter torent het net boven de nokken van de villa’s uit. Het gebouw geeft onderdak aan vijf woningen, telkens twee lagen hoog. Onderaan geven de woningen uit op een tuintje, bovenop beschikken de woningen over ruime balkons met zicht op de nieuwe wijk en, aan de horizon, de Rotterdamse binnenstad.

Naam van het gebouw

Reijsendaal

Opdrachtgever

Nieuw Vastgoed

Architect

Geurst & Schulze architecten

Bouwer

De Langen & van den Berg

projectdocumentatie downloaden

Al ruim twee decennia wordt er gebouwd aan Park Zestienhoven, een groene wijk in het noorden van Rotterdam. Hoewel de wijk op een steenworp van de luchthaven ligt, is het er verrassend rustig. In het midden van de wijk is er een groot park, in de nieuwste lanen – parallel aan de landingsbanen verderop – maakt het asfalt straks plaats voor water en bomen. Geurst & Schulze en Orange kregen de opdracht om 85 woningen te ontwerpen voor Reijsendaal, het noordelijke deel van de wijk. De woningen werden verdeeld over een dertigtal twee-, drie- en vier-kappers en twee kleine appartementengebouwen. De gebouwen van de twee bureaus kwamen om en om te staan. De voorgevels zijn telkens wat ten opzichte van elkaar verschoven, zodat alle woningen een breed zicht over de straat krijgen. De woningen van Geurst & Schulze zijn te herkennen aan de in elkaar hakende zadeldaken en de grote dakkapellen op de hoeken. De gebouwen zijn opgevat als monolieten waarin het oertype van het huis te herkennen is. Hoewel de gebouwen de uitstraling hebben van grote villa’s, bieden ze in werkelijkheid onderdak aan twee, drie of vier woningen. De plattegronden genereren veel woonkwaliteit. Vanuit de eetruimtes kijk je door hoekramen over de straat, vanuit de leefruimte over een ruime eigen tuin. De bijzondere dakvorm zorgt voor onverwachte ruimtes op de bovenste etage: de dakkapellen geven de slaapkamers extra ruimte en zichten over de omgeving, in de nokken liggen hier en daar houten vloeren, zodat er een zolder ontstaat. De westelijke woningen kregen een veranda die uitkijkt over de sportvelden. Materialen en details ondersteunen het monolithische karakter van de gebouwen. Elementen zoals goten en raamkozijnen zitten verborgen achter de bakstenen. De leien op het dak kregen dezelfde kleur als de bakstenen in de gevel. Elke monoliet is daardoor ook een monochroom: rood, donkerbruin of paars. Orange gebruikte hetzelfde kleurenpalet, zodat de straat als een geheel oogt, ook al maakten de twee bureaus hun eigen ontwerpen. Op de hoek van de straat kwam er ook een bijzonder appartementengebouw. Met een hoogte van dertien meter torent het net boven de nokken van de villa’s uit. Het gebouw geeft onderdak aan vijf woningen, telkens twee lagen hoog. Onderaan geven de woningen uit op een tuintje, bovenop beschikken de woningen over ruime balkons met zicht op de nieuwe wijk en, aan de horizon, de Rotterdamse binnenstad.